Filip van Laenen
zondag, mei 22, 2005
  Ramsås
Vandaag ben ik nog eens meegeweest met DnTs Vandregruppa. De tocht ging vanaf Rustad over Mikkelsbotn naar Ramsås via Grønland, om daarna verder te gaan naar Gupu met als eindbestemming de bushalte van Kattås. In totaal hebben we met ons groepje van een stuk of vijftien-twintig man bijna twintig kilometer afgelegd met een hoogteverschil van zo'n 300 meter, en Ramsås was één van de hoogste punten op 420 meter.

Vanaf Ramsås heb je uitzicht over een groot deel van Bærum, met vooraan Stovivannet, rechts de Oslofjord, links Kolsås, en in de verte Oslo met Holmenkollen en Tryvann. Perfecte plaats om de lunch op te eten dus. De tocht begon eigenlijk in de mist, maar juist op het moment dat we op Ramsås toekwamen kwam de zon erdoor en konden we toch nog van het uitzicht genieten.
 
dinsdag, mei 17, 2005
  Nationale feestdag
17 mei (17. mai) is de nationale feestdag in Noorwegen. Op 17 mei 1814 kreeg Noorwegen een eigen grondwet nadat Denemarken de verkeerde kant gekozen had bij de Slag van Waterloo. Noorwegen trad later in in een Personele Unie met Zweden die duurde tot 1905.

Ook dit jaar was er veel volk op de been, en het weer viel mee. De nationale feestdag is vooral een kinderfeest, met een kinderstoet door de hoofdstraat van elke stad en gemeente. In Oslo gaat die stoet over Karl Johans gate naar het Slot (het gele gebouw op de achtergrond), en eindigt dan op Rådhusplassen waar de stoet ontbonden wordt en van waar de kinderen in bussen naar hun eigen school teruggereden worden.

De kinderen gaan school per school in de stoet, gewoonlijk met de fanfare op kop, gevolgd door de vlaggen en daarna de rest van de kinderen die mee mogen. Af en toe gaan ook de russen, de laatstejaars, mee in de stoet. Rood, wit en blauw, de Noorse kleuren, zijn uiteraard prominent aanwezig, niet alleen in de vlaggen maar ook op de uniformen.

Overigens wordt niet alleen de Noorse vlag meegedragen, maar ook de VN-vlag. Noorwegen heeft zich een rol aangemeten als vredesnatie (onder andere het Oslo-proces en de onderhandelingen op Sri Lanka), en ondersteunt de Verenigde Naties als instrument voor de wereldvrede. Wie ooit De Wereld van Sofie van Jostein Gaarder gelezen heeft, zal zich misschien nog herinneren dat de vader van Hilde VN-soldaat was in Libanon.

Een andere vlag die je hier en daar kan opmerken is de vlag van de Sami (Lappen). Rond die vlag was nogal wat te doen in Oslo, omdat sommigen vonden dat alleen de Noorse vlag paste op 17 mei, en het stadsbestuur van Oslo overwoog zelfs een tijdje de Sami vlag te verbieden in de stoet. Nochtans heeft Noorwegen twee officiële vlaggen, de rood-wit-blauwe en de Sami-vlag. Uiteindelijk haalde het stadsbestuur bakzeil, en werd de Sami-vlag dan toch maar toegelaten.

Ook in het park van het koninklijk paleis is er traditiegetrouw veel volk. Wanneer de kinderstoet hier voorbijtrekt, is het grootste deel van de tocht al achter de rug, want dan is het nog maar een paar honderd meter tot Rådhusplassen. Daarna dus de bus in en naar school, waar ijs en limonade wachten, en allerlei volksspelen.

Zoals gezegd gaat de kinderstoet naar het koninklijk paleis om er de koning te groeten. Dit jaar moest echter koning Harald verstek geven omwille van zijn hartoperatie, en fungeerde kroonprins Haakon als interimaris. Hij wordt geflankeerd door kroonprinses Mette-Marit met dochterje Ingrid Alexandra op de arm aan zijn linkerzijde, en koningin Sonja aan zijn rechterzijde. 17 mei is voor hen ongetwijfeld de zwaarste werkdag van het jaar.

's Avonds was er ten slotte nog volksdans op Universitetsplassen. Traditioneel begint het om 18:14, met een korte pauze om 19:05, om dan dit jaar te eindigen om 20:05. Wie zich afvraagt waar die rare uren vandaan komen, moet de eerste paragraaf nog eens opnieuw lezen...
 
maandag, mei 16, 2005
  Start fietsseizoen
Gisteren was de eerste keer dit jaar dat ik de kans zag om met de fiets even de Marka in te rijden. Ik ben gewoon de berg opgereden naar Triungsvann. De omgeving ziet er nu uiteraard helemaal anders uit dan twee maanden geleden, toen ik nog óp het meertje mijn lunch kon eten. Gisteren zou dat alvast niet gelukt zijn.

Merk trouwens op dat de bomen op de voorgrond in de knop staan. In Jar is het al volop lente, maar ginder, 300 meter hoger, is de lente nog maar pas begonnen.
 
zondag, mei 01, 2005
  Lente
De lente begint ook in Noorwegen door te breken. Dit week-end was ik in Tjøme, voor het voorjaarsfeest van de dansschool. Tjøme ligt een stuk naar het Zuiden, ongeveer twee uur rijden met de auto, en het viel op dat de bomen er al veel meer in het groen stonden dan hier in Bærum. Opvallend was dat er veel witte bosanemonen langs de kant van de weg stonden, samen met het blauwe leverbloempje (foto hieronder) één van de eerste lentetekenen hier. Ook in de tuin (foto hiernaast) begint er stilaan leven te komen in de struiken en de bomen, maar al bij al is alles nog altijd redelijk kaal. Binnen een week of twee zal het waarschijnlijk allemaal al helemaal anders zijn, en tegen 17 mei, de nationale feestdag, is de winter gewoonlijk al compleet vergeten.

De laatste dagen hangt de temperatuur overdag tussen de tien en de vijftien graden, maar 's morgens is het toch nog altijd koud. Het fietsseizoen is in ieder geval begonnen, en dus hoef ik 's morgens en 's avonds niet meer op de bus te wachten.

Ondertussen probeer ik mijn conditie een beetje op peil te brengen voor Holmenkollstafetten komende zaterdag. Ik loop de elfde etappe, door Frognerparken, een vlak stuk van 1220 meter. Ik loop die etappe nu al voor de derde of vierde keer op rij, dus begin ik ze stilaan te kennen...

Zie ook Eén mei in Tønsberg bij En nu even elders.
 

BLOGS
ARCHIVES
september 2004 / oktober 2004 / november 2004 / januari 2005 / februari 2005 / maart 2005 / mei 2005 / oktober 2005 /


Powered by Blogger GeoURL